Een weg, is dat eigenlijk wel een plek? En hoe beschrijf je die? Mat Steyvers en Bert Timmermans gingen ‘op bezoek’ bij de Rijksweg N78, die het Limburgse Maasland doorsnijdt en daardoor een heel nieuw soort ruimte heeft gecreëerd. Dit ‘document van de fordistische époque’ is echter in de lucht komen hangen nu mobiliteit niet langer een fysieke uitdrukking krijgt. Dat wil niet zeggen dat ze verdwijnt – maar wat er wel verschijnt, is vaak moeilijk leesbaar geworden. Steyvers en Timmermans gaan net als in de tekst die zij in 2024 schreven voor #53 (‘Het museum van de arbeid’) op zoek naar manieren om deze ruimte, die zij ‘de centraliteit van de periferie’ dopen, zichtbaar te maken. Mat Steyvers, Bert Timmermans

Voortbordurend op de thematiek van het surplus en de politieke vormen ervan onderzoekt Lietje Bauwens de commune. Als uitdrukking van een verzet dat geen ideologische, maar eerder een ruimtelijke binding heeft, kan deze vorm hedendaags worden genoemd, aangezien hij een verschuiving van het temporele naar het ruimtelijke in zich draagt. Hoe vertel je het verhaal van een dergelijke protestvorm? Aan de hand van Kristin Ross, een andere leerling van Fredric Jameson die in zijn spoor de nauwe connecties tussen politieke, literaire en sociale vormen onderzocht, laat Bauwens zien hoe ‘la forme commune’ of de communevorm, anders dan de geschiedschrijving wil, geen uitdrukking is van een stedelijk proletariaat, maar vaak een landelijke en perifere dimensie heeft. Ross haalt de geschiedenis van de communes van Nantes en Larzac naar boven, vergeten episodes uit de periode van Mei ‘68, toen boeren, studenten en arbeiders een verbond sloten en parallelle voorzieningen optuigden die onafhankelijk van markt en staat opereerden. Deze geschiedenis wordt geplaatst naast andere ZAD’s (Zones à Défendre), waaronder een in Brussel: Donderberg in Laken, waar een wilde friche wordt verdedigd tegen bouwwoede. Actueel, in een tijd waarin de metropool en de periferie verder uit elkaar lijken te groeien dan ooit en nieuwe politieke breuklijnen (en dus krachtmetingen) doen ontstaan. De vraag die rijst is: in welke narratieve vormen kunnen we over zulke geleefde communevormen schrijven? Deze tekst verscheen in nY57 Lietje Bauwens

Intro van nY#57. redactie nY-print

De bijdrage van Critical-Creative Approaches to the Health Humanities, een onderzoeksgroep die zich specialiseert in medische geesteswetenschappen, die ook in nY57 over 'symptomen lezen' verscheen. De groep reflecteert op de bureaucratie rondom zorg binnen Nederlandse universiteiten. In de tekst converseren De Mul, Hiskes, Van Hove en You met elkaar over Canguilhelms ideeën, maar als lezer leren we ze kennen als één twijfelende stem: want ‘de patiënt fabuleert.’ Mia You, Andries Hiskes, Hannah Van Hove, Sarah De Mul

een gedicht van Maureen Ghazal, dat ook verscheen in nY#56 symptomen lezen.

2 gedichten van Alexander van der Weide, die ook verschenen in nY#56 symptomen lezen.

Nadia de Vries, tessel veneboer

De tekst "They Make Death, and I'm the Labor of Life”: Palestinian Prisoners’ Sperm Smuggling as an Affirmation of Life" (in Critical Times 7, no.1, april 2024) werd door Samuel Vriezen vertaald voor nY55 over surplus. Layal Ftouni

Een tekst uit nY36 over postrevolutie, waarin Femke Kaulingfreks twee theoretische werken over de politieke verwerking van revolutionaire momenten bespreekt: Jodi Deans Crowd and Party en Joshua Clovers Riot. Strike. Riot. Beide theoretici vertrekken vanuit de spontane opstand, met name Occupy. Maar waar voor de communist Dean de partij het antwoord is op de spontane revolutionaire gebeurtenis, brengt Clover de moderne rel in verband met de pre-industriële voedselrel, en ziet deze als politieke vorm op zich. Kaulingfreks, specialist op het gebied van ‘unruly politics’ en straatpolitiek, stelt intersectionele vraagtekens bij de projecten, en pleit voor een herwaardering van concrete, duurzame, maar misschien minder spectaculaire vormen van politieke organisatie, zoals community organizing. Femke Kaulingfreks

Deze tekst werd door Nhomy Mettendaf vertaald voor nY55 over surplus. Vanessa Thompson

Het Kol Nidrei-gebed, dat we opzeggen op de vooravond van Jom Kippoer, is een van de meest weerbarstige, bevrijdende en anarchistische Joodse teksten. Het is onze erfenis van weigering. We hebben het vandaag meer dan ooit nodig om onszelf te bevrijden van de vloek van het zionisme dat onze diverse Joodse werelden heeft gekoloniseerd. Ariella Aïsha Azoulay

introductie van nY55 over surplus Lietje Bauwens, Tivadar Vervoort

Naar aanleiding van het overlijden van Fredric Jameson publiceert nY een essay van Fredric Jameson uit nY#30 (zomer 2016), waarin hij terugkeert naar zijn eerdere werk over de historiciteit van de avant-garde en die her-denkt in het huidige, late tijdperk. Fredric Jameson

vertaald door Samuel Vriezen voor nY54 Samuel Vriezen, Mahmoud Bichtawi